mirandavisserstextileart

In augustus heb ik geschreven over de start van het Wilde Bloemen project. Zoveel mogelijk gehaakte bloemen verzamelen die samen een groot kunstwerk vormen om aandacht te vragen voor de insecten in de natuur.  Omdat ik veel roze wol had, ben ik zelf begonnen met roze bloemen haken. Op de oproepen is heel leuk gereageerd, af en toe een pakketje met bloemen in de bus. Soms met bonte kleuren en soms in één kleur.  Deze dames in Kemijärvi in Finland zijn een groot deel van het najaar aan het haken geslagen. En ook de Martthas haakten mee. Een hele verrassing toen aan het einde van het jaar dit pakket werd bezorgd. Naast bloemen stuurden enkele dames mij ook garen op, een hele zak vol met katoen kwam via de post! Hieronder een selectie van de bloemen die er binnen kwamen. Hartelijk dank dames! In de loop van het jaar kwamen er steeds meer binnen. Elke keer weer een verrassing over de variatie in kleuren en bloemen. Naast bloemen per post, of zomaar los in mijn brievenbus, hielpen o...

Dit keer geen werkperiode maar een reis naar Finland met als doel het inrichten van mijn tentoonstelling in Juminkeko, het Fins Kalevala instituut. Tien jaar geleden had ik hier ook een tentoonstelling, maar die heb ik niet zelf kunnen zien. Deze keer is het anders. De tentoonstelling  A Journey to Pohjola laat mixed media werk zien dat is geïnspireerd op de verhalen uit de Kalevala en de reizen naar het Noorden die ik in de afgelopen tien jaar heb gemaakt. Pohjola is het Finse woord voor Noorden, de helden uit de Kalevala maakten veel reizen naar Pohjola. Het meest recente werk is de waterval Imatra, die in de Kalevala wordt genoemd. Naast de waterval liggen op de grond gehaakte Bosbodem en Lichen 2.0 werkstukken. Deze Lichen serie is gemaakt van gehaakte tafelkleedjes die ik tijdens mijn laatste werkperiode in Kemijärvi van lokale dames heb gekregen. Onderweg naar deze tentoonstelling heb ik nog de gelegenheid gehad om ze tussen hun levende variatie langs de weg te fotograferen. ...

 Een geweldige locatie om te verblijven, te werken, wandelen, lezen en nadenken.  Ook als de Schotse zomer niet precies is wat je verwacht. Werken met soms onverwachte toeschouwers. Tijdens mijn verblijf werd het laatste zomerdiner georganiseerd. Het bestuur, de staf en alle aanwezige kunstenaars, schrijvers en gasten waren uitgenodigd voor een fantastisch vegan diner gemaakt door de bekende chef Lydia Honeybone. Mijn tafelgenoot was Eileen Jacobs, de oprichtster van deze residency, we hadden veel te bepraten en kwamen haast niet aan eten toe. Een voordeel van deze plek is dat er veel en verschillende kunstenaars aanwezig zijn. Sommige zie je ze haast niet, ze zijn op pad of aan het werk. Met anderen heb je meer contact en soms ook een inzicht in wat ze doen. Soms serieuze gesprekken. Een bezoek aan een lokale tentoonstelling met Cho Eun Phil uit Zuid Korea, en samen voor haar werkstuk in het hoofdgebouw. En Jere Vainio uit Helsinki. Nog een paar laatste foto's van Dots in de ...