2024 A Journey to Pohjola

Dit keer geen werkperiode maar een reis naar Finland met als doel het inrichten van mijn tentoonstelling in Juminkeko, het Fins Kalevala instituut. Tien jaar geleden had ik hier ook een tentoonstelling, maar die heb ik niet zelf kunnen zien. Deze keer is het anders.



De tentoonstelling  A Journey to Pohjola laat mixed media werk zien dat is geïnspireerd op de verhalen uit de Kalevala en de reizen naar het Noorden die ik in de afgelopen tien jaar heb gemaakt. Pohjola is het Finse woord voor Noorden, de helden uit de Kalevala maakten veel reizen naar Pohjola.


Het meest recente werk is de waterval Imatra, die in de Kalevala wordt genoemd.





Naast de waterval liggen op de grond gehaakte Bosbodem en Lichen 2.0 werkstukken. Deze Lichen serie is gemaakt van gehaakte tafelkleedjes die ik tijdens mijn laatste werkperiode in Kemijärvi van lokale dames heb gekregen.




Onderweg naar deze tentoonstelling heb ik nog de gelegenheid gehad om ze tussen hun levende variatie langs de weg te fotograferen.

Aan de muur hangen de Lichen werken, geïnspireerd op de korstmossen die je overal in Finland vindt, ze zijn gecombineerd met de gehaakte Bosbodem werkstukken.



Centraal in de ruimte staan de Zonde(r)lingen, een serie objecten gemaakt van oude bontmutsen uit Lapland, die de zeven zonden verbeelden.




Ook de bontmutsen komen uit Lapland, gekregen of gekocht in kringloopwinkels. 



Erg blij was ik met de publicatie van een interview over deze tentoonstelling in de lokale en ook in de regionale krant.


Zo leuk om hier zelf bij de opening van de tentoonstelling aanwezig te zijn.






Heel bijzonder was dat tijdens de opening op een moderne versie van de Kantele gespeeld werd. De Kantele speelt een belangrijke rol in de Kalevala.


Natuurlijk zijn er ook toespraken tijdens zo'n opening.




Maar het meest bijzondere was het voorlezen uit de Kalevala, een stukje waar de waterval Imatra wordt genoemd. De Kalevala is in dichtvorm geschreven en werd voordat het werd opgeschreven, gezongen van generatie op generatie overgedragen. Natuurlijk wist ik dat wel, maar ik had dat nog nooit echt gehoord.


Dit was echt een kippenvel momentje om het hele publiek te horen meezingen.

Ik ben erg blij met deze tentoonstelling, jammer dat het zo ver weg is en dat ik de komende maanden niet even binnen kan lopen om te genieten.



In mijn blog   https://mirandavissersinfinland.blogspot.com lees je meer informatie over  mijn reizen naar Finland.

Reacties

Populaire posts van deze blog

2024 Wilde Bloemen

2024 Toscane