2020 Korstmossen

In een vorige post kwam de term Lichen, korstmos voor en ben ik iets meer op de achtergrond van het werk ingegaan. Hier wil ik iets meer laten zien van ouder werk dat ook op korstmossen is geïnspireerd en ga ik meer op het werkproces in. Het werk heet Usnea Pterocarya Imaginaris / Imaginair Vleugelnootkorstmos.

Dit werk is een groeisel dat in de natuur zou kunnen voorkomen, maar enigszins vervreemdend is. Usnea is de naam voor baardmos of ook wel oudemansbaard  genoemd, een geslacht van korstmossen. Ze komen voor in vochtige bossen, waar ze meestal aan boomtakken hangen.

In 2014 had ik de mogelijkheid om mee te doen aan de kunstwandelroute in Hummelo. Een hele leuke ervaring en een heel leerzaam proces, omdat ik niet echt werk voor een buitenomgeving maak, ik maak alleen foto's van het werk in de natuur.

De eerste keer dat ik op landgoed Enghuizen wandelde was in september 2013 om een idee te vormen waar ik een werkstuk zou kunnen maken. Ik was direct onder de indruk van deze grote vleugelnoot boom. Ik  heb een stuk van mijn werk Filiforms meegenomen om het idee van een groeisel, in de boom uit te proberen

 

In december volgde een  wandeling met de kunstcommissie en werd de keuze voor deze boom definitief. 

Opvallend vond ik hoe anders de boom er in de winter uit ziet. Natuurlijk weet je dat de bladeren vallen en weer aangroeien, maar als je zo'n boom moet gaan gebruiken als drager is dat wel een punt van aandacht. De wandelroute wordt in het voorjaar gehouden. Omdat de boom kaal was viel me ook op hoe groot hij eigenlijk was. Een flink stuk textiel als ik rondom deze boom wilde komen. Hieronder een indruk van het aantal meters materiaal dat uiteindelijk de boom in ging.

Ook het installeren van werk in zo'n grote boom is niet zo simpel, trapjes en mankracht waren nodig. 

Maar dan hangt er ook wat!

Mijn idee was dat als je om de boom heen loopt je telkens een andere kleur uit de boom ziet groeien. Van donker rood uit de holte aan de achterkant, via roze naar  gebroken wit aan de uiteinde van de takken. 

 

Tijdens de opening van de wandelroute was er veel belangstelling.

Omdat ik de boom nog nooit in het voorjaar had gezien hoopte ik dat de hangende delen op de takken zouden gaan lijken op de bloeiwijze van de vleugelnoot boom. 

Zo zag de boom er uit in juni aan het einde van de tentoonstellingsperiode.

Omdat ik het proces van verandering van werk in een boom gedurende een aantal maande boeiend vond ben ik tegelijk met dit werk begonnen aan een nieuw werk. Dit werk gaat een jaar lang in een boom  hangen en ik ga dit een jaar volgen. Hier kom ik nog op terug.