2024 Imatra

Een nieuw jaar een nieuwe kleur, blauw dit keer.

In 2023 was het een jaar van extreem weer in Nederland. In het voorjaar weken lang geen regen en hoge temperaturen. In het najaar en winter enorme wateroverlast door extreme regenval. Het ven achter ons huis staat voor het eerst in twintig jaar weer vol water.

Ik hoop dat deze oude eik het hoge water gaat overleven.

Volgens de weerkundige dienst moeten we maar gaan wennen aan deze weerpatronen, veroorzaakt door klimaatverandering. Vanuit mijn achtergrond als milieugezondheidkundige ben ik mij al heel lang hiervan bewust. Met mijn textielkunst probeer ik op een zachte manier mijn bezorgdheid voor de kwetsbaarheid van de natuur over te brengen.

De enorme hoeveelheden regen van de afgelopen tijd brachten mij op het idee om  “ iets met water” van textiel te maken. Water, heel veel water.

Door de jaren heen heb ik  heel veel blauwe garens verzameld, allemaal donaties van handwerksters en restmaterialen van bedrijven. De combinatie van deze twee dingen, water en blauw garen,  bracht mij op het idee van een waterval. 

Het werk, in wording, heb ik de titel Imatra gegeven, naar de waterval die in het Finse epos Kalevala wordt genoemd. De bedoeling is dat het werk wordt gebruikt voor mijn tentoonstelling in Juminkeko, het Finse Kalevala instituut, in oktober dit jaar. Een waterval gaat waarschijnlijk een groot werkstuk worden. Vanwege het vervoer is het handiger dat ik het werk in meerdere delen ga maken.

Als techniek heb ik dezelfde basale knoop- en haaktechnieken gebruikt die ik in mijn Filiform series heb gebruikt.

Het begint met wol op kleur uitzoeken en van dikkere wol draden haken om variatie in structuur te krijgen.

Daarna strengen knopen, heel veel strengen knopen.

En een waterval moet natuurlijk ook een beetje lengte hebben, kamerhoog in dit geval.

Een waterval eindigt vaak met bruisend water, schuim. Dus na de lange strengen, moest ik ook nog schuim haken.

Natuurlijk krijg ik altijd hulp van mijn hond Ids, zijn textielspeeltje wordt er altijd bij gelegd. Gelukkig komt hij nooit aan mijn werk.

Toen ik een flink stuk van het werk klaar had, kreeg ik een uitnodiging van museum de Kantfabriek om deel te nemen aan de tentoonstelling HOEZO, geen vrouwen in de kunst?

Het eerste deel van Imatra (de waterval) is nu te zien op deze tentoonstelling. 

Mooi dat het werk vrij van de muur hangend is opgehangen.

Ondertussen ben ik bezig met het maken van het tweede deel.