mirandavisserstextileart

Al jaren ben ik fan van het werk van de Brabantse kunstenaar Leon Adriaans. Ik was dan ook erg blij dat ik de afgelopen weken op Sterrebos als artist in residence mocht verblijven. Sterrebos is de boerderij waar Leon Adriaans woonde en werkte. Zijn weduwe Monique en het Brabants Landschap zorgen ervoor dat het er nog net zo uitziet als in 2004 toen hij is overleden.  Het voormalig kippenhok is omgebouwd tot een plek waar kunstenaars kunnen wonen en werken.  Een erg inspirerende omgeving, om zo dichtbij het werk van deze bijzondere kunstenaar te komen. Het atelier ziet eruit alsof hij nog elk moment kan binnenkomen om te gaan schilderen. Ook buiten is dezelfde sfeer voelbaar. En de omgeving is prachtig. Hoewel hemelsbreed nog geen dertig kilometer van waar ik woon ziet het landschap er totaal anders uit. Meestal ga ik voor een werkperiode ergens naar toe met een plan, werk dat ik wil maken, experimenteren met materialen die moeten worden uitgevoerd of een tentoonstelling opbouw...

Sinds januari dit jaar ben ik lid van het Quiltersgilde. Dat is niet omdat ik quilts maak, of misschien nog niet maak. Maar omdat ik van werken met textiel houd en mijn werkproces erg lijkt om het maken van quilts. Materiaal (vaak gebruikt), verzamelen, op kleur selecteren, kleine stukjes maken en deze aan elkaar maken tot één geheel. Zoals bij onderstaand vloerkleed Lente. Op 22 maart was er een regiobijeenkomst van het Quiltersgilde in Brabant, mijn eerste kennismaking. Het was een interessante dag met veel dames die hun quilts toonden, een stand van een winkel met benodigde materialen.  En we kregen materiaal om zelf een bakje te maken van hexagons. Voor iemand die nog nooit iets ge quilt heeft een hele uitdaging, maar ik had hele behulpzame en ervaren buurvrouwen. Zo moet het gaan worden, hopelijk lukt het me om het af te maken.

In 2012 heb ik een kalender gemaakt van collages en die hangt nog steeds in mijn werkkamer. Elke maand van deze kalender heeft een eigen kleur. Roze tinten in maart dus. Het gaat niet bewust, maar vaak werk ik in een bepaald periode vooral in één kleur. Ook dit jaar blijk ik in maart vooral met roze tinten bezig te zijn.  Een opstelling van ouder werk en werk in uitvoering in de hal. En een foto in de tuin van het werk waar ik mee bezig ben.  Maar ook beelden die mij inspireren. De bloemen van het groot hoefblad op een zonnige dag. Veel roze in maart dus.

Mos tussen de tegels, de schrik van veel tuinliefhebbers, die vooral in maart met de hogedrukspuit aan de gang gaan om het te verwijderen. Ik vind het passen bij onze bostuin en erg inspirerend voor mijn textielwerk. En het is ook erg mooi op de foto's in combinatie met mijn Bosbodem - werkstukken. Het gebeurt regelmatig als ik foto's voor dit blog uitzoek dat ik me herinner dat ik het onderwerp al eerder heb gefotografeerd. Mos tussen de tegels, tijdens mijn verblijf in Gorredijk afgelopen winter. Ik was toen ook dit inspirerende boek aan het lezen.

  Nappi noem ik ze, deze beestjes in het bos. Nappi is het Finse woord voor knoop. Een zak met knopen die ik tijdens een artist in residence in een Finse kringloopwinkel vond, was de aanleiding om te beginnen. Mijn doorlopende textielproject over de Noordelijke bossen “Into the Woods”, bevat vooral werkstukken die op plantaardige structuren zijn geïnspireerd. Het leek me leuk om ook een serie dierlijke vormen toe te voegen aan het project. Ik ben begonnen met speelgoed beertjes te transformeren, de beertjes had ik al eerder gratis meegekregen van een Nederlandse kringloopwinkel. Het transformeren heeft te maken met mijn zorgen over de klimaat veranderingen. Er zullen dieren en planten gaan verdwijnen of ze moeten zich gaan aanpassen. Als ze zich aanpassen hoe gaan ze er dan uitzien? De zorg voor het milieu en het hergebruik van materialen is een rode draad die door al mijn werk loopt. Natuurlijk heb ik ook een aantal van deze Nappi in het bos gefotografeerd. Er is een hele familie ...