mirandavisserstextileart

Vaak vind ik inspiratie letterlijk naast de deur.  Vanwege een storm en de hoge leeftijd van de bomen werden deze winter enkele bomen in onze tuin gerooid. Met als gevolg een flinke stapel stammen. Ook in het bos achter het huis werden bomen gerooid. Door de jaren heen heb ik vaker boomstammen, stronken en basten gefotografeerd. Misschien is het nu tijd om voor de komende tentoonstelling Boek&Bos ook iets met een boomstronk te maken. Het begin is altijd lastig, ik ben met de jaarringen begonnen. Het materiaal had ik mee naar Schotland genomen om daar te beginnen met werken. Thuis heb ik alle losse stukken in elkaar gezet. En het resultaat in het bos achter het huis gefotografeerd tussen de stronken van afgelopen winter. Hieronder nog enkele van mijn foto's van stammen en stronken.

Schotland, schapen en wol zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. Ook op het terrein van Cove Park, mijn residency plek,  liepen ze vrij rond. Ze waren nog niet geschoren en overal vond je plukken wol. Natuurlijk heb ik een zakje vol verzameld en meegenomen. Wol op de grond maar vooral in struiken en in de bomen. Vorig jaar in Lapland had ik met schapenwol, takken gevilt. Wat ik hier in de natuur zag leek op het beginstadium van mijn gevilte takken. Ik vind het altijd bijzonder hoe bepaalde beelden en materialen onbewust door de jaren heen telkens terugkomen in wat ik maak. Boven wol in bomen 2023, onder wilgenpluis in bomen in 2003. Geknoopte wol in boom, in 2014. Schotland en wol, het komt beslist nog eens terug.

De afgelopen twee weken was ik in Schotland voor een rondreis en een werkperiode gecombineerd.  De reis begint aan de oostkust, het Noordzee strand dus. Veel stenen op het strand, fijn want ik heb iets met stenen, zoals dit oudere werk laat zien.  Afgelopen winter heb ik van restjes van een schapenvacht en restjes vilt-wol stenen gevilt.  Ik had een klein zakje met deze stenen meegenomen om in de natuur te fotograferen, dat doe ik met de meeste objecten die ik maak. Ik had ook wat rood-paarse stenen gevilt, maar ik had niet gedacht die tegen te komen. Maar ik heb wat stenen van het strand meegenomen en thuis blijken ze aardig in kleur overeen te komen. Schetsboek pagina's Stenen, echt of van vilt of samen; een idee om deze winter mee verder te gaan.

Al jaren ben ik fan van het werk van de Brabantse kunstenaar Leon Adriaans. Ik was dan ook erg blij dat ik de afgelopen weken op Sterrebos als artist in residence mocht verblijven. Sterrebos is de boerderij waar Leon Adriaans woonde en werkte. Zijn weduwe Monique en het Brabants Landschap zorgen ervoor dat het er nog net zo uitziet als in 2004 toen hij is overleden.  Het voormalig kippenhok is omgebouwd tot een plek waar kunstenaars kunnen wonen en werken.  Een erg inspirerende omgeving, om zo dichtbij het werk van deze bijzondere kunstenaar te komen. Het atelier ziet eruit alsof hij nog elk moment kan binnenkomen om te gaan schilderen. Ook buiten is dezelfde sfeer voelbaar. En de omgeving is prachtig. Hoewel hemelsbreed nog geen dertig kilometer van waar ik woon ziet het landschap er totaal anders uit. Meestal ga ik voor een werkperiode ergens naar toe met een plan, werk dat ik wil maken, experimenteren met materialen die moeten worden uitgevoerd of een tentoonstelling opbouw...